با اینکه ما گاهی کفش های ورزشی معمولی را کفش تنیس میخوانیم، اگر راجع به تنیس جدی باشید نباید کفش ورزشی معمولیتان را در زمین تنیس بپوشید. یکی از تفاوتهای مهم کفش تنیس شما و کفشی که مخصوصاً برای تنیس طراحی و تولید شده، نحوهی راه رفتن با آن هاست.
«کفش مخصوص دویدن بیشتر برای راه رفتن در یک مسیر مستقیم مناسب هستند.» این کفشها مانند کفشهای تنیس برای حرکت ۳۶۰ درجه ساخته نشدهاند. با اینکه ممکن است چسبندگی خوبی داشته باشند، اگر با یکی از این کفشها شروع به تغییر مسیر دادن کنید ممکن است آسیب ببینید. کتونی های معمولی به خوبی کفش تنیس به شما اجازه چرخش را نمیدهند. زیرهی اکثر کفشهای تنیس ساده بوده و روی زمین اثر نمیگذارند و به کف زمین تنیس آسیب نمیزنند.(در بسیاری از زمینها استفاده از این نوع کفش ها ضروری است.)
تفاوت مهم دیگر کفش تنیس با دیگر کفشها، ساختار کلی آن است که برای کنترل تغییر مسیر های ناگهانی لازم است. به همین دلیل کفش تنیس عموماً از کفشهای معمولی سنگینتر بوده و استحکام و پشتیبانیاش از پا در داخل و خارج کناره های کفش، از کفش های ورزشی معمولی بهتر است که باعث استحکام کلی این کفشها میشود.» این تکیهگاه کناری اضافه، برای جلوگیری از پیچ خوردگی و فشار به مچ پا هنگام حرکت از سمتی به سمت دیگر در زمین تنیس، به کفشها اضافه شده.«این قابلیت مناسب بازیکنان تازه کار است.»
ممکن است وقتی کفش تنیس را میپوشید از شدت سفت بودنش نسبت به کفش پیاده روی شوکه شوید. همچنین اگر میخواهید ورزش پیکلبال(شبیه به تنیس) را شروع کنید، استفاده از این کفشها ضروری است. ورزشی که به گفته ریچل کانگِ نویسنده «ورزش سال» خواهد بود. برای انتخاب بهترین کفش تنیس زنانه با هفت حرفهای این ورزش مشورت کردیم.
بهترین کفش های تنیس زنانه
درحال دریافت محصولات منتخب ...
