اگر تمرینات کراس فیت را بطور مرتب انجام می‌دهید و این تمرین قسمتی از برنامه های تمرینی روزانه‌تان است، دیر یا زود شما می‌خواهید طناب بزنید و می خواهید بدانید که بهترین طناب برای انجام کراس فیت کدام است.
ممکن است فکر کنید فقط یک طرح ساده برای طناب وجود دارد، اما نکات زیادی بیش از آنچه که فکر می‌کنید در این زمینه وجود دارد.
طناب های مخصوص کراس فیت شامل ویژگی های طراحی زیادی هستند که باعث می شود برخی از طناب ها سریع تر یا پایدارتر از بقیه باشند، برخی برای انجام انواع مختلف تمرینات بهتر باشند و برخی دیگر برای همه تمرینات استفاده شوند.
حتی بسته به علاقه شخصی شما، انواع متنوعی برای طرز در دست گرفتن و قابلیت تنظیم وجود دارد.
در اینجا 6 مورد از بهترین گزینه های طناب پرش برای CrossFit آورده شده است:
طناب ورزشی مدل کراس فیت کد M3012
توضیحات کاملطناب یدک کراس فیت مدل smy6600 بسته سه عددی
طناب کابلی کراس فیت مدل M203
طناب ورزشی آرتبل مدل کراس فیت
طناب ورزشی کراس فیت مدل 7 Speed Rope Fitness به همراه دستبند پاور بالانس
طناب کراس فیت پاورجیم مدل PRO CROSS
طناب کراس فیت هنگ هاو مدل H-62221
طناب کابلی کراس فیت مدل M202
طناب کابلی کراس فیت مدل M202
طناب ورزشی مدل کراس 1_730
وقتی نوبت به یافتن بهترین طناب مخصوص کراس فیت می رسد، باید چند نکته را در نظر گرفت. به طور حتم، شما یک چرخش نرم می خواهید که از رسیدن به اهداف سرعتی شما جلوگیری نکند.
طراحی دسته کلیدی است—شما می خواهید حتی زمانی که عرق می کنید بتوانید سریع طناب بزنید، بنابراین برخی از بهترین طناب ها دارای دسته هایی شبیه به هالتر و دمبل هستند تا در کف دستتان نلغذند، بنابراین به جای پلاستیک یا نایلون ارزان قیمت، از دسته های دارای برجستگی استفاده کنید.
در انتخاب طناب کراس فیت چه چیزهایی را باید در نظر بگیرید؟
ممکن است فکر کنید که طناب یک وسیله کاملاً ساده است. ولی در واقعیت، برای انتخاب طناب مناسب که سریع، راحت و ایمن باشد، عوامل زیادی دخیل هستند.
تقریباً همه طناب های مخصوص کراس فیت دارای سیم های روکش دار هستند، بنابراین تفاوت زیادی در خود طناب وجود ندارد. دستگیره ها، بلبرینگ ها و نحوه اتصال طناب به دستگیره‌ها همه دارای انواع مختلفی هستند و تأثیر خوبی بر طناب زدن برای شما دارند.
5 ویژگی زیر به شما کمک می‌کند تا بهترین طناب را برای انجام تمرینات کراس فیت انتخاب کنید.
بلبرینگ ها
بلبرینگ های موجود در دسته طناب چگونگی چرخش طناب را تنظیم می‌کنند. بلبرینگ هایی که کیفیت بهتری دارند موجب چرخش صاف و یکنواخت طناب می‌شوند، اما به طور کلی، قیمتشان بیشتر است.
طرح دسته طناب
شکل دسته در میزان چرخش طناب ، خستگی یا درد مچ دست و بازوها در حین تمرین و همچنین میزان لغزش دسته‌ها در صورت عرق کردن دست شما تأثیر خواهد گذاشت. بهترین طناب ها دارای دسته هایی با شکل ارگونومیک هستند که کاملاً در دست شما قرار می‌گیرند، و دارای یک پوشش ضد لغزش هستند.
اگر دسته‌ها بیش از حد بلند باشند، به عضلات جلویی بازو فشار می آورند زیرا شما مجبور می شوید دسته‌ها را محکم بگیرید تا از چرخیدن آنها هنگام طناب زدن جلوگیری کنید. بنابراین، در حالت ایده‌آل، طول دسته طنابتان نباید بیش از 2.5 سانتیمتر بیشتر از عرض کف دستتان باشد.
مواد استفاده شده در ساخت دسته ها
دسته های پلاستیکی با هزینه کمتری تولید می‌شوند، اما به اندازه دسته های آلومینیومی دوام ندارند و هنگامی که دستان شما عرق می‌کنند، دسته های پلاستیکی بیشتر سر می‌خورند، به این معنی که باید روی دسته های پلاستیکی نوار بپیچید.
نکته مثبت دسته های پلاستیکی این است که سبک هستند و با تنوع رنگی جذابی تولید می‌شوند. در میان طنابهای بی‌کیفیت موجود در بازار، برخی از دسته های پلاستیکی آنقدر نازک هستند که در صورت محکم گرفته شدن، خم می‌شوند و ترک می‌خورند.
قابلیت تنظیم
مهمترین عامل برای داشتن پرش‌هایی مداوم و صحیح، طول طنابتان است. تقریباً همه طناب‌ها قابل تنظیم هستند، اما بعضی از طناب ها باید برش داده شوند و سپس با پیچ محکم شوند.
این بدان معنی است که اگر اشتباه کنید و طناب خود را خیلی کوتاه کنید، چاره‌ای نخواهید داشت. نوع دیگری از طناب ها دارای آستین کشویی هستند که به شما امکان می‌دهند طول طناب را تغییر دهید –که این قابلیت مخصوصا زمانی که بیش از یک نفر از آن طناب استفاده می‌کند، به درد می‌خورد.
سرعت
بسته به علاقه شما به تمرینات طناب زنی، سرعت می‌تواند بسیار اهمیت داشته باشد. طناب های سبکتر که به بیرون دسته ها متصل می شوند معمولاً سریعتر و چابک ترند و برای حرکت طناب دوبل بهتر هستند.
کنترل حرکات پیچیده مانند کراس اوورها با طنابهای سنگین‌تر و طنابهایی که از داخل به دسته ها وصل می‌شوند، آسان‌تر است. اگر استقامت طناب برایتان مهم است و شما جلسات طناب زنی ساده اما طولانی‌تر را ترجیح می دهید، به طناب های سبک تر اما با اتصالات پایدارتر برای کاهش خستگی بازو و مچ دست نیاز دارید.
بنابراین چگونه باید طناب مناسب خود را پیدا کرد؟ خوب، ما طناب های موجود در بازار را بررسی کرده‌ایم تا بهترین طناب های مخصوص کراس فیت را به شما معرفی کنیم و به شما کمک کنیم تا طناب مناسب خود را پیدا کنید!
مزایای تمرینات طناب زنی چیست؟
طناب زنی، نه تنها در تمرینات کراسفیت، بلکه به یک تمرین محبوب در برنامه های مربوط به تناسب اندام تبدیل شده است. این تمرین سرگرم کننده، و سریع است و فقط در چند دقیقه شامل یک جلسه تمرین فشرده می‌شود.
در باشگاه کراس فیت، طناب زنی با پرش های پیچیده مانند حرکات “طناب دوبل” ( که در آن، طناب در هر پرش دو بار از زیر پا عبور می‌کند) و “کراس اوور” (که در هر پرش یک در میان، بازو ها در جلوی بدن به صورت ضربدری قرار می‌گیرند) که موجب افزایش هماهنگی و مهارت می شوند، بخش منظمی از تمرینات و مسابقات بشمار می‌روند.
مزیت شماره 1: آمادگی قلبی
طناب زدن در ظاهر فریبنده است – ممکن است آسان به نظر برسد، اما یک تمرین قلبی فشرده است که در مدت زمان کوتاهی شما را به چالش وا‌می‌دارد. برخلاف دویدن یا دوچرخه سواری، طناب زدن به طور همزمان هر دو قسمت پایین تنه و بالا تنه را درگیر می‌کند و باعث می شود ضربان قلب شما خیلی سریع افزایش پیدا کند.
البته، پاها قسمت اصلی بدن هستند که درگیر می‌شوند، اما در هر پرش، قسمت مرکزی بدن، شانه ها و بازوها مخصوصاً در حرکاتی مانند طناب دوبل یا کراس اوور درگیر می‌شوند.
به محض اینکه از طناب خود اطمینان پیدا کردید، می‌توانید سرعتتان را بیشتر کنید. هرچه سرعت پرش شما سریعتر شود، شدت آن را بیشتر احساس خواهید کرد. این موضوع باعث می‌شود که طناب‌زنی برایتان یک تمرین ایده آل اضافی با شدت زیاد باشد، به ویژه اگر جایی برای دویدن نداشته باشید.
مزیت شماره 2: چابکی
ممکن است کمی طول بکشد تا حتی پرش های ساده را بطور مداوم و موثر انجام دهید، مگر اینکه در کودکی، طناب زن حرفه‌ای بوده باشید.
عوامل زیادی از جمله کنترل طناب با حرکات ظریف بازو و مچ دست، حفظ تعادل از طریق قسمت مرکزی بدن و حفظ ریتم و سرعت پرش- در طناب زدن دخیل هستند. طناب زنی آنگونه که به نظر می‌رسد، آسان نیست!
پس از تسلط بر طناب زدن ساده، می‌توانید حرکت های پیچیده تری مانند حرکات دوبل و کراس اوورها را اضافه کنید. این حرکات واقعاً چالش برانگیز هستند و شما را مجبور می‌کنند تعادل یا سرعت خود را تنظیم کنید و همچنین تمرینات بسیار خوبی برای بهبود هماهنگی و مهارت می‌باشند.
مزیت شماره 3: پلیو متریک
تمرینات پلیومتریک در بهبود قدرت انفجاری نقش دارند و بخش عمده‌ای از کراسفیت به اصول پلیومتریک بستگی دارد. تمریناتی مانند باکس جامپ و وال بال برای بهبود خروجی کنترل‌شده نیرو طراحی شده‌اند و طناب زدن باعث بهبود سایر حرکات پلیومتریکی شما می‌شود.
ممکن است مانند حرکت باکس‌جامپ نتوانید از کف زمین به سمت بالا جهش کنید، اما تکرار و کنترل پرش‌ها – به ویژه در حرکات دوبل- قدرت و نیروی پایین تنه تان را بهبود می‌بخشد.
مزیت شماره 4: عادت کردن به ضربه
اگر فکر می‌کنید نمی‌توانید طناب بزنید زیرا فعالیت های ضربه‌ای مانند دویدن برایتان سخت است، طناب زدن می‌تواند یک گزینه موثر برای شما باشد.
از آنجایی که مقدار مشخصی ضربه در هر پرش وجود دارد، برخلاف دویدن، طناب‌زنی میزان ضربه ناشی از فرود را کنترل و ملایم می‌کند. طناب زدن ساده تر از دویدن است، بنابراین حفظ فرم آن راحت‌تر است و می‌توانید با پریدن و فرود آمدن روی انگشتان پا میزان ضربه را کاهش دهید.
در واقع، برای بسیاری از دوندگان، طناب زدن یک روش عالی برای عادت دادن مفاصل و استخوان ها برای بیشتر دویدن است.
مزیت شماره 5: راحتی
همچنین، طناب زدن می‌تواند یک تمرین اضافی عالی برای ورزش در خانه باشد. برخلاف اکثر تجهیزات سالن ورزشی، وسایل لازم برای طناب زدن مقرون به صرفه بوده و به راحتی قابل نگهداری است و به زمان و مهارت زیادی برای یادگیری طناب زنی نیاز نیست.
تقریباً در هر مکانی می‌توانید طناب بزنید، و همین باعث می‌شود که طناب زدن یک تمرین عالی برای افرادی که همیشه عجله دارند، باشد.
