تفاوت بین کفش پیاده روی و دویدن در چیست؟

کفش دویدن ویژگی‌های متفاوتی نسبت به کفش پیاده روی دارد. دوندگان نباید با کفش پیاده‌روی بدوند چون بسیاری از این کفش‌ها بیش از حد سفت و فاقد انعطاف‌پذیری مورد نیاز آنها هستند. به عبارتی دیگر، بسیاری از کفش‌های پیاده‌روی حتی برای پیاده روی تناسب اندام نیز مناسب نیستند.

درعوض، افرادی که با هدف دستیابی به تناسب اندام پیاده‌روی قدرتی انجام می‌هند معمولاً متوجه این واقعیت می‌شوند که کفش دویدن بسیار بیشتر از اغلب کفش های پیاده روی موجود در بازار نیازهای‌شان را تامین می‌کند.

کفش‌های دویدن چندین کارکرد دارند و طراحان همواره در تلاشند تا طراحی این کفش‌ها منطبق بر تازه‌ترین مواد اولیه و فناوری باشد. انتخاب‌های متعددی برای سبک‌ها و نیازهای مختلف دویدن وجود دارد. تفاوت این انتخاب‌ها در زمینه حجم لایه ضربه‌گیر است، از کفش‌های کوچک و جمع‌جور مسابقه‌ای گرفته تا کفش‌هایی که ضربه‌گیری بالایی دارند و مخصوص دوهای استفامت هستند.

مدل‌های مختلف کفش‌های دویدن شیب کف کفش (تفاوت ارتفاع لایه ضربه‌گیر در ناحیه پاشنه با ارتفاع لایه ضربه‌گیر در ناحیه پنجه پا) متفاوتی دارند که نیازهای دوندگانی که روی پنجه، مرکز‌ پا یا پاشنه فرود می‌آیند را تامین می‌کنند. کفش های رانینگ همچنین براساس عناصر پایداری و قابلیت کنترل حرکت پا، که با هدف تصحیح انحای قوزک پا به داخل طراحی شده‌اند، دسته‌بندی می‌شوند. طرح‌های جدیدتر ساختار و قابلیت ضربه‌گیری با وزن کمتری دارند و ساختار بدون درز آنها باعث می‌شود که نقاط سایش کفش با پا از بین برود و از بروز تاول جلوگیری کند.

از سوی دیگر کفش‌های پیاده‌روی همواره در زمینه فناوری عقب بوده‌اند و بیشتر برای راحتی طراحی شده‌اند تا عملکرد. اگر نیاز به کفش راحتی برای پیاده‌روی کوتاه یا قدم زدن تفننی دارید، چنین کفشی مناسب شماست.

اما افرادی که پیاده‌روی را با هدف تناسب اندام انجام می‌دهند نیاز به کفش انعطاف‌پذیر، سبک و تخت دارند چون در هر گام با پاشنه فرود می‌آیند و غلتیدن کف پا روی زمین از پاشنه شروع شده و به پنجه منتهی می‌شود.

طراحی کفش‌های پیاده‌روی را به دقت بررسی کنید چون بسیاری از آنها سفت و سنگین هستند. این کفش‌ها مانع حرکت طبیعی پا می‌شوند و به همین دلیل سرعت پیاده‌روی را کم می‌کنند. ازآنجایی که تنوع کفش‌های پیاده‌روی محدودتر است به همین دلیل افرادی که پیاده‌روی را با هدف تناسب اندام انجام می‌دهند اغلب کفش‌های دویدن می‌خرند چون بیشتر منطبق بر نیازهای آنان است.

کفش های مخصوص دویدن و پیاده روی چگونه هستند؟

ضربه‌گیری

آنچه دوندگان به آن نیاز دارند

دوندگان با هر گامی که برمی‌دارند با سه برابر وزن بدنشان به زمین ضربه می‌زنند در حالیکه این عدد برای افرادی که پیاده‌روی انجام می‌دهند 1.5 برابر وزن بدن است. به همین دلیل دوندگان نیاز به ضربه‌گیری بیشتری در ناحیه پاشنه و پنجه در مقایسه با افرادی که پیاده‌روی می‌کنند دارند و به همین دلیل است که تبلیغات زیادی در مورد سیستم ضربه‌گیری با استفاده از هوا در مورد کفش‌های دوندگان وجود دارد.

آنچه افرادی که پیاده‌روی می‌کنند به آن نیاز دارند

این افراد نیاز به ضربه‌گیر مضاعف در ناحیه پنجه پا ندارند و بیشتر آنها حتی می‌توانند با ضربه‌گیری کمتر در ناحیه پاشنه نیز کنار بیایند. ضربه‌گیر مضاعف باعث افزایش وزن کفش می‌شود. به عبارتی دیگر، هر چه کفش سنگین‌تر باشد ضربه کمتری به پا وارد می‌شود اما با کفش سبک می‌توان سریع‌تر پیاده‌روی کرد.

آنچه افرادی که برای تناسب اندام پیاده‌روی می‌کنند به آن نیاز دارند

کفش سبک‌تر که به اندازه کافی ضربه‌گیری نیز داشته باشد انتخاب کنید تا پس از پیاده‌روی طولانی دچار پادرد نشوید. در حالیکه با کفش‌های دویدن تخت و حداقلی/پابرهنه می‌توان پیاده‌روی کوتاه انجام داد اما ضربه‌گیری کافی برای پیاده‌روی طولانی یا استفاده روزمره ندارند.

اگر قصد دارید هر بار بیش از 10 کیلومتر پیاده‌روی کنید کفش‌های دویدن ضربه‌گیر بخرید اما مدل‌هایی انتخاب کنید که منطبق بر سایر معیارهای کفش‌های مناسب پیاده‌روی باشند. به عنوان مثال، کفش‌های «بروکس گلیسرین» سبک هستند اما در عین حال ضربه‌گیری خوبی برای پیاده‌روی‌ در مسافت طولانی مانند دو نیمه‌ماراتن دارند.

ارتفاع پاشنه

آنچه دوندگان به آن نیاز دارند

کفش‌های دویدن به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با برخورداری از پاشنه بلند، پایداری برای دوندگان به ارمغان بیاورند. هر دونده حین گام برداشتن روی ناحیه متفاوتی از پا فرود می‌آید. این نواحی عبارتند از پنجه‌، مرکز‌ پا یا پاشنه. نظریه‌های مختلفی درباره اینکه چه اندازه شیب کف کفش برای دوندگان مناسب است وجود دارد.

آنچه افرادی که پیاده‌روی می‌کنند به آن نیاز دارند

این افراد با پاشنه روی زمین فرود می‌آیند و سپس سایر نواحی کف کفش با زمین تماس پیدا می‌کند. آنها نیازی به پاشنه‌های بلند ندارند.

آنچه افرادی که برای تناسب اندام پیاده‌روی می‌کنند به آن نیاز دارند

این افراد نیاز به کفش های مخصوص رانینگ دارند که کمترین شیب کف کفش را داشته باشند. تفاوت ارتفاع لایه ضربه‌گیر در ناحیه پاشنه با ارتفاع لایه ضربه‌گیر در ناحیه پنجه پا را شیب کف کفش می‌گویند و اغلب شیب کف کفش با واحد میلی‌متر روی جعبه‌های کفش حک شده است.

با نگاه انداختن به قسمت خارجی لایه ضربه‌گیر کفش نمی‌توان شیب کف آنرا تخمین زد چون در بسیاری از مواقع چنین محاسبه‌ای فریبنده خواهد بود. برخی از کفش‌ها در ظاهر و از بیرون پاشنه بلندی دارند اما در واقع پاشنه پای شما در ارتفاعی پایین از ارتفاع پاشنه بیرونی داخل کفش می‌نشیند.

کفش‌هایی انتخاب کنید که شیب کف آنها کمتر از 8 میلی‌متر باشند (البته شیب 4 میلی‌متر یا کمتر بهترین است).

پاشنه فِلِر

(پاشنه فلر: به این صورت است که در بالا نازک و به سمت پایین پهن می شود)

آنچه دوندگان به آن نیاز دارند

کفش‌های دویدن با پاشنه فلر ممکن است پایداری بیشتری برای دوندگانی که با مرکز پا یا پنجه روی زمین فرود می‌آیند ایجاد کنند. همچنین اغلب کفش‌های دویدن ویژه کوهستان و طبیعت دارای پاشنه فلر هستند.

آنچه افرادی که پیاده‌روی می‌کنند به آن نیاز دارند

این افراد با پاشنه روی زمین فرود می‌آیند و پاشنه فلر مانع غلتیدن کف پا به جلو حین گام برداشتن می‌شود.

آنچه افرادی که برای تناسب اندام پیاده‌روی می‌کنند به آن نیاز دارند

این افراد باید از پاشنه‌های فلر اجتناب کنند. کفش پیاده‌روی واقعی باید به جای پاشنه فلر یا پاشنه بلند، پاشنه باریک داشته باشد.

انعطاف پذیری

آنچه دوندگان به آن نیاز دارند

بسیاری از کفش‌های دویدن در ناحیه قوس یا مرکز پا بیشترین انعطاف را دارند. البته برخی از مدل‌ها نیز در ناحیه پنجه بیشتر منعطف هستند. این نوع کفش‌ها مناسب دوندگانی است که با مرکز پا یا پنچه پا روی زمین فرود می‌آیند.

کفش‌های کنترل‌کننده حرکت و کفش‌ها پایداری انعطاف کمتری خواهند داشت چون ساختارشان به گونه‌ای طراحی شد‌ه است که پا هنگام گام برداشتن چرخش زیادی نداشته باشد. دوندگان و افرادی که پیاده‌روی می‌کنند و نیاز به کنترل حرکت پا دارند باید تا حدودی انعطاف‌پذیری کفش را فدا کنند.

آنچه افرادی که پیاده‌روی می‌کنند به آن نیاز دارند

هم کفش‌های دویدن و هم کفش‌های پیاده‌روی باید انعطاف داشته باشند.

آنچه افرادی که برای تناسب اندام پیاده‌روی می‌کنند به آن نیاز دارند

نوک کفش را به زمین فشار دهید تا ببینید کفش از کجا خم می‌شود. کفش‌هایی که مناسب پیاده‌روی تناسب اندام هستند باید در ناحیه پنجه خم شوند چون صاحب کفش با فشار آوردن به پنجه گام بردارد. کفشی که در ناحیه قوس پا خم شود بستر مورد نیاز ورزشکار را تامین نمی‌کند. کفشی هم که اساساً خم نشود کارایی نخواهد داشت.

بسیاری از کفش‌هایی که به نام کفش‌های پیاده‌روی فروخته می‌شوند اساساً فاقد انعطاف‌اند. آنها برای پیاده‌روی تناسب اندام مناسب نیستند.

به طور خلاصه، کفش‌های پیاده‌روی با کفی کمتر و انعطاف‌پذیرتر طراحی شده‌اند، در حالی که کفش‌های رانینگ دارای بالشتک اضافی هستند و برای پشتیبانی از پاها در هنگام دویدن با کفی بیشتر طراحی می شوند.

کجا باید کفش‌های دویدن مناسب پیاده‌روی را پیدا کرد

فهرستی از انواع مختلف کفش‌های رانینگ را که همزمان دارای ویژگی‌های مورد نیاز برای پیاده‌روی هستند آماده کنید. سپس به بهترین فروشگاه کفش‌های دویدن در محله خود بروید و سایز مناسب خود را از کارکنان فروشگاه بخواهید. با اتخاذ چنین شیوه‌ای تنها به برچسب «ویژه دویدن» کفش که اغلب برای فریب مشتری است بسنده نمی‌کنید و همچنین ملاک انتخاب‌، صرفاً ظاهر کفش نخواهد بود.

نمی‌توان یک نوع کفش مشخص را برای همه دوندگان و همه افرادی که پیاده‌روی می‌کنند تجویز کرد. هر فردی نیازهای انحصاری خود را دارد و باید وقت کافی برای کمک گرفتن از متخصصان جهت یافتن کفش مناسب صرف کند تا این کفش کاملا قالب پایش باشد.

توصیه‌ای از آلبا اسپرت

شاید به این نتیجه برسید که بهترین کفش برای تامین نیازهای تناسب اندام‌تان یک جفت کفش پیاده‌روی با طراحی خوب یا کفش دویدن باشد. آنچه اهمیت دارد این است که پا در کفش خوب بنشیند و امکان حرکت طبیعی پا حین گام برداشتن وجود داشته باشد.